Νέες ρυθμίσεις για την εξόφληση οφειλών προς τους δήμους – Τι αλλάζει
- ΚΟΙΝΩΝΙΚΑΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
- 26 Σεπτεμβρίου, 2024
- 12
- 2 minutes read
Στο νομοσχέδιο προβλέπεται η δυνατότητα ρύθμισης αυτών των οφειλών σε δόσεις για όσους χρωστούν, με ευνοϊκότερους όρους για τα ευάλωτα φυσικά πρόσωπα. Με την προτεινόμενη ρύθμιση επιδιώκεται, αφενός, η διευκόλυνση των οφειλετών προς τους δήμους μέσω της εισαγωγής της δυνατότητας ρύθμισης των οφειλών τους και, αφετέρου, η βελτίωση της εισπραξιμότητας των οφειλών αυτών, με άμεσο στόχο την ενίσχυση της οικονομικής κατάστασης των δήμων.
Η ρύθμιση αυτή προβλέπει ότι οι οφειλέτες, ειδικά τα φυσικά πρόσωπα που πληρούν τα κριτήρια των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, θα μπορούν να καταβάλουν τις οφειλές τους σε δόσεις με απαλλαγή, ανάλογα με τον αριθμό των δόσεων, από τις προσαυξήσεις και τους τόκους εκπρόθεσμης καταβολής. Στις περιπτώσεις που η οφειλή αφορά αναγκαστική εκτέλεση, προβλέπεται αναστολή της διαδικασίας αυτής, εφόσον ο οφειλέτης εξυπηρετεί τη ρύθμιση.
Στους οφειλέτες με συνολικό χρέος προς τους δήμους άνω των 10.000 ευρώ δίνεται η δυνατότητα υπαγωγής στον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών του ν. 4738/2020, γεγονός που αποσκοπεί στη διευκόλυνση της αποπληρωμής και στη βελτίωση της εισπραξιμότητας των οφειλών των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.), ενισχύοντας έτσι την οικονομική βιωσιμότητα των δήμων.
Επιπλέον, η προτεινόμενη ρύθμιση επιλύει νομικά ζητήματα που σχετίζονται με τις δημοτικές επιχειρήσεις. Συγκεκριμένα, παρέχεται η δυνατότητα στους δήμους που έχουν προβεί στη λύση και εκκαθάριση των δημοτικών επιχειρήσεών τους να ανακτήσουν τα ακίνητα που είχαν παραχωρηθεί για την επίτευξη των στόχων αυτών των επιχειρήσεων, χωρίς περαιτέρω επιβαρύνσεις, εφόσον κατά τη λήξη της εκκαθάρισης δεν υπήρχαν οφειλές σε τρίτους. Η ρύθμιση αυτή αίρει και ερμηνευτικές δυσκολίες των σχετικών διατάξεων του άρθρου 276 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, που αφορούσαν τις φορολογικές απαλλαγές και ατέλειες.
Τέλος, προβλέπεται ο συμψηφισμός των οφειλών των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης (Δ.Ε.Υ.Α.) με εκείνες των δήμων, χωρίς την υποχρέωση προσκόμισης φορολογικής ή ασφαλιστικής ενημερότητας, με στόχο τη μείωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης.
Τέλος παρεπιδημούντων: Ποιοι Δήμοι βγαίνουν κερδισμένοι – Παραδείγματα
Τον εκσυγχρονισμό του πλαισίου επιβολής του τέλους παρεπιδημούντων, το οποίο παραμένει αμετάβλητο εδώ και 50 χρόνια επιφέρει το σχέδιο νόμου του υπουργείου Εσωτερικών για την ενίσχυση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) που κατατέθηκε χθες στη Βουλ.
Το σχέδιο νόμου προωθεί μια δικαιότερη αναπροσαρμογή του τέλους παρεπιδημούντων, δίνοντας τη δυνατότητα στους δήμους να επιλέξουν το ποσοστό επιβολής μεταξύ 0,5% και 0,75%. Αυτό επιτρέπει στους δήμους να προσαρμόσουν το τέλος ανάλογα με τις τοπικές υποδομές και τις ανάγκες τους. Για παράδειγμα, ένας δήμος μπορεί να αυξήσει το ποσοστό στο 0,75%, εάν κρίνει ότι μια συγκεκριμένη περιοχή ή κατηγορία επιχειρήσεων επιβαρύνει περισσότερο τις τοπικές υποδομές.
Επιπλέον, ο εκσυγχρονισμός περιλαμβάνει και το τέλος επί της χρήσης φυσικών ιαματικών πηγών, το οποίο είχε ατονήσει τα τελευταία χρόνια. Το τέλος διαμονής παρεπιδημούντων επιβάλλεται σε διάφορες κατηγορίες τουριστικών επιχειρήσεων και καταστημάτων και αποδίδεται ως έσοδο στους ΟΤΑ, ενώ το ποσό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη οποιασδήποτε δαπάνης. Οι δήμοι έχουν επίσης τη δυνατότητα να προσαρμόσουν το τέλος ανάλογα με τις τοπικές ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες των υποδομών τους, ενώ προβλέπεται και ειδική ρύθμιση για την επιβολή τέλους στις φυσικές ιαματικές πηγές.
Για παράδειγμα, ένας δήμος με αυξημένο τουρισμό και υψηλή επισκεψιμότητα, όπως η Σαντορίνη, μπορεί να επιλέξει να αυξήσει το τέλος παρεπιδημούντων από 0,5% σε 0,75%. Αυτή η προσαρμογή θα επιτρέψει στον δήμο να καλύψει το αυξημένο κόστος συντήρησης των υποδομών του λόγω του μεγάλου αριθμού τουριστών και της πίεσης στις τοπικές υπηρεσίες, όπως η αποκομιδή απορριμμάτων, η διαχείριση ύδρευσης και οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις.
Αντίστοιχα, σε περιοχές με φυσικές ιαματικές πηγές, όπως τα Λουτρά Πόζαρ, δίνεται η δυνατότητα επιβολής τέλους έως και 15% στη χρήση των πηγών αυτών. Ο δήμος Αλμωπίας, που διαχειρίζεται τις ιαματικές πηγές, μπορεί να επιλέξει να εφαρμόσει το ανώτατο τέλος ώστε να ενισχύσει τα έσοδά του, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για τη βελτίωση των υποδομών και των παροχών της περιοχής, όπως η συντήρηση των δρόμων που οδηγούν στις πηγές ή η αναβάθμιση των εγκαταστάσεων που εξυπηρετούν τους επισκέπτες.
Τέλος, για περιοχές που αντιμετωπίζουν προβλήματα με τη διαχείριση του μαζικού τουρισμού, όπως η Μύκονος ή η Ρόδος, οι δήμοι μπορούν να διαφοροποιήσουν το τέλος ανάλογα με την περιοχή ή την κατηγορία των επιχειρήσεων. Για παράδειγμα, μπορεί να επιβληθεί υψηλότερο τέλος σε επιχειρήσεις εστίασης ή διασκέδασης σε τουριστικές ζώνες, όπου η επιβάρυνση στις δημοτικές υπηρεσίες είναι μεγαλύτερη. Έτσι, τα καταστήματα εστίασης στη Χώρα της Μυκόνου θα μπορούσαν να επιβαρύνονται με υψηλότερο τέλος σε σχέση με αυτά που βρίσκονται σε μικρότερα χωριά.