ΤΕΧΝΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΦΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΜΠΕΛΟΥ
- ΑΓΡΟΤΙΚΑ
- 12 Φεβρουαρίου, 2019
- 213
- 1 minute read
Το Τμήμα Ποιοτικού Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου & Φυτοπροστασίας της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας & Κτηνιατρικής της Περιφερειακής Ενότητας Ηλείας, ενημερώνει τους αμπελοκαλλιεργητές της Π.Ε. Ηλείας για τις απαραίτητες ενέργειες φυτοπροστασίας της αμπέλου.
ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΦΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΜΠΕΛΟΥ
Οι μυκητολογικές ασθένειες που προσβάλλουν το ξύλο της αμπέλου (Ευτυπίωση – Eutypa lata, Ίσκα – Fomitiporia mediterannea, Phaeomoniella chlamydospora, Phaeoacremonium aleophilum, Cylidrocarpon destructans, Μελανή νέκρωση βραχιόνων – Botryosphaeria dothidea, Φώμοψη – Phomopsis viticola), αποτελούν από τα σοβαρότερα προβλήματα της αμπελοκαλλιέργειας, διότι ζημιώνουν σοβαρά την παραγωγή και καταστρέφουν σταδιακά το φυτικό κεφάλαιο. Πολλές φορές οι ασθένειες του ξύλου συνυπάρχουν και δρουν ταυτόχρονα, προκαλώντας νέκρωση των αγγείων του ξύλου, με αποτέλεσμα την ξήρανση κεφαλών, βραχιόνων και στη συνέχεια ολόκληρων των πρέμνων.
Τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται ενάντια στις ασθένειες ξύλου, συνίστανται στην αφαίρεση και καταστροφή των πηγών μόλυνσης με προληπτικές καλλιεργητικές πρακτικές. Με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν θεραπευτικά μέτρα για την καταπολέμησή τους, την περίοδο αυτή πρέπει να λαμβάνονται μια σειρά από προληπτικά και καλλιεργητικά μέτρα για την αντιμετώπισή τους.
Τα παθογόνα αυτά είναι κατά κύριο λόγο παράσιτα πληγών και η μετάδοσή τους σχετίζεται άμεσα με το χειμερινό κλάδεμα και τις καιρικές συνθήκες. Τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται βασίζονται στην
προστασία και επούλωση του ξύλου από τις τομές κλαδέματος καθώς και στην απομάκρυνση και καταστροφή των μολυσμάτων.
Την περίοδο αυτή:
α) το προσβεβλημένο ξύλο από ίσκα, είναι μαλακό, κιτρινόλευκο και θρύβεται εύκολο,
β) το προσβεβλημένο ξύλο από ευτυπίωση, είναι σκληρό με καστανό μεταχρωματισμό και
γ) οι προσβεβλημένες κληματίδες από φώμοψη, φαίνονται ασπρισμένες ή γκριζωπές με πολλά μαύρα στίγματα (καρποφορίες μύκητα).
Τα προληπτικά – καλλιεργητικά μέτρα που συστήνονται είναι τα εξής:
• το κλάδεμα να γίνεται όσο το δυνατό πιο καθυστερημένα προς το τέλος του χειμώνα – αρχές άνοιξης και οπωσδήποτε σε μέρες χωρίς βροχή, άνεμο και παγετό, προκειμένου να μειώνεται ο κίνδυνος μόλυνσης των τομών. Την περίοδο αυτή οι πληγές επουλώνονται νωρίτερα, η αερομεταφορά του μολύσματος, η σχετική υγρασία και οι βροχοπτώσεις μειώνονται και η δακρύρροια εμποδίζει την εγκατάσταση των σπορίων των μυκήτων.
• κλάδεμα αρχικά των υγιών πρέμνων και στη συνέχεια των προσβεβλημένων ή ύποπτων πρέμνων.
• να αποφεύγονται οι μεγάλες τομές κλαδέματος και όπου είναι απαραίτητες, να γίνονται αργά το χειμώνα ή νωρίς την άνοιξη και να καλύπτονται με προστατευτικό σκεύασμα (πάστα), αμέσως μετά το κλάδεμα. Διαφορετικά αν δεν γίνει προστασία των πληγών με πάστα, να γίνει αμέσως μετά το κλάδεμα και πριν το φούσκωμα των ματιών ένας ψεκασμός των πρέμνων με κατάλληλο και εγκεκριμένο χαλκούχο σκεύασμα.
• τα προσβεβλημένα φυτικά μέρη (ασπρισμένες ή γκριζωπές ή κούφιες ή προβλεβλημένες κληματίδες και ξεροί βραχίονες) να αφαιρούνται προσεκτικά και να καίγονται άμεσα. Η αφαίρεση των προσβεβλημένων τμημάτων να γίνεται με διαδοχικά κοψίματα, μέχρι η τελική τομή να εμφανιστεί φυσιολογική, χωρίς καστανούς μεταχρωματισμούς ή άλλες αλλοιώσεις.
• απολύμανση των εργαλείων κλαδέματος με εμβάπτισή τους σε καθαρό οινόπνευμα ή σε διάλυμα χλωρίνης 10%. Κατά τη διάρκεια του κλαδέματος η απολύμανση θα πρέπει να επαναλαμβάνεται πολλές φορές.
Για την αποφυγή νέων μολύνσεων και εξάπλωση των ασθενειών, θα πρέπει να χρησιμοποιείται
υγιές πολλαπλασιαστικό υλικό.